Hondenoppas Karsten uit Amsterdam

Van jongs af aan ben ik omgeven door honden. Toen mijn ouders nog bij elkaar woonden hebben we er op een gegeven moment elf gehad. Omwille van uiteenlopende oorzaken en redenen is dat aantal inmiddels al een tijd teruggedrongen naar vijf. Een merkwaardige vriendenclub van twee labradors, twee golden retrievers en een kleine cocker. Drie reuen, twee teven. Ik woon al een paar jaar niet meer in het ouderlijk huis, maar ik keer er eens in de zoveel weekenden terug en dat doe ik met alle plezier. Negen van de tien keer heb ik het huis in dat weekend voor me alleen en dan zijn die beesten je allerbeste kameraden. Ze zorgen ervoor dat ik iedere keer weer uitkijk naar het eerstvolgende weekend daar en afscheid nemen op de zondagavond of maandagochtend is een flink karwei. Ik zou er maar al te graag een meenemen naar Amsterdam, al is het voor een paar weken, maar naast dat ze hier stuk voor stuk wat te oud voor zijn, wil ik ze geen van vijven een studentenkamertje aandoen als leefomgeving. Met dit werk hoop ik alsnog aan een goede dagelijkse of wekelijkse dosis contact met honden te komen.