Hondenoppas Elske uit Velp (Gelderland)

Als klein meisje was ik al dol op honden. Het liefst zo groot mogelijk en een tikkeltje eigenwijs, zo beestje zo (leen)baasje kan je wel stellen ;). De grote herder van de buurt, die telkens wegliep uit zijn tuin was dan ook mijn grote vriend. Als kleine meid een touw uit de schuur pakken en trots met het beestje wandelen alsof het de mijne was.
Later kreeg de buurman een pup. Hij zelf was niet fit genoeg om voor deze prachtige Duitse Herder pup te zorgen, en daar zag ik mijn kans schoon; en een ultieme win-win situatie ontstond. Ik ging met haar naar puppy-cursussen, wandelde met haar s'ochtends voordat ik naar school ging, s'middags na school, en s'avonds. Ze luisterde uitstekend naar mij, en we waren dol op elkaar. Helaas is door omstandigheden het contact met de buurman, en daardoor de hond, verbroken. En inmiddels is ze overleden.
Mijn droom is om ooit zelf een hond te hebben, een lieve maar tikkeltje eigenwijs. Maar dit zal ik pas verwezenlijken wanneer mijn leven stabiel genoeg is en ik de ruimte en tijd er voor heb. Tot die tijd hoop ik lekker met andere honden te wandelen, te knuffelen, misschien wel een training te volgen met ze.
Ik heb een prachtig groot park en een bos op steenworp afstand, dus genoeg ruimte voor een heerlijk lange wandeling!